Spring naar inhoud

Het oudste huis van SEW

De uit rode bakstenen opgetrokken vrijstaande woning aan de Zevenhuizerweg biedt al sinds 1919 een thuis aan huurders van SEW en is daarmee de oudste woning die we in beheer hebben. Als de muren konden praten, vertelden ze ons vast de mooiste verhalen over de meer dan 100 jaar geschiedenis die dit huis herbergt. Gelukkig is daar Roelf Siemon Vos (90), al bijna 80 jaar bewoner van dit pand.

“Als kleine jongen ben ik hier met het gezin komen wonen. Vader, moeder en drie kinderen. Het huis werd tot na de oorlog bewoond door een Drentse familie. Zij zijn hier tijdens de Duitse bezetting naartoe gevlucht. Pas toen het weer veilig was in hun oorspronkelijke woonplaats, keerden ze terug en zijn wij er komen wonen”, vertelt meneer Vos. 

Olietank

Vader Vos verkocht olie aan het dorp en had daarom een olietank laten ingraven op zijn erf. Een actie die er achteraf voor zorgde dat zoon Roelf toendertijd in het ouderlijk huis kon blijven wonen. “Mijn vader overleed al vroeg en mijn moeder is na verloop van tijd hertrouwd. Zodoende verhuisde zij net als mijn broer en zus, die inmiddels ook hun eigen gezin hadden gesticht. Eigenlijk was ik nog te jong om het huis op mijn naam te krijgen, maar omdat de oliemaatschappij de brandstofverkoop wilde voortzetten, hebben ze het geregeld.”

Oldtimers

De jonge Vos hervatte de oliehandel, trouwde met zijn grote liefde Jakobiena en kreeg twee zonen: Roelf en Johan. “Er is slechts één slaapkamer, maar daar zijn we altijd creatief mee omgegaan. De jongens sliepen lang samen op de vliering en als er behoefte aan privacy was, werd de ruimte met een scherm in tweeën gedeeld.” Hoewel het huis door de jaren heen de nodige gebreken vertoonde, heeft meneer Vos SEW zelden gebeld. “Voordat ik in de olieverkoop belandde, was ik loodgieter en elektricien. Daar heb ik zoveel van geleerd dat ik bijna alles zelf kan, nog steeds.” En anders helpen zijn zonen, allebei afgestudeerd als werktuigbouwkundige, hem wel. “Natuurlijk heeft het huis, net als ik, de nodige gebreken. We zijn oldtimers, maar redden ons prima. In de winter kan het koud zijn, dus maak ik extra stookkosten. Gelukkig zijn de huurkosten betaalbaar, dat compenseert weer.”

Expositie Ol Eel

Toen meneer Vos zijn vrouw nog leefde, hebben ze meegedaan aan de expositie die de historische vereniging Ol Eel ter ere van het 100-jarig bestaan van SEW organiseerde. Dat was een geslaagde dag. Aan belangstellenden werd getoond hoe de woningen van SEW er door de eeuwen heen uitzagen. “De ruimte waarin we zaten, leek erg op hoe het huis vroeger was. Het werd toen verwarmd door bijvoorbeeld petroleum.” 

Het huis en ik zijn oldtimers, maar we redden ons prima

Wereldwonder

“Nu zit er centrale verwarming in het huis, die heb ik zelf aangelegd.” Want handig is meneer Vos zeker! Daar kunnen ze in de buurt over meepraten. Of het nu een kapotte stofzuiger, een fietswiel zonder spaken of een aanhanger zonder as is, ondanks zijn hoge leeftijd kan iedereen bij de heer Vos terecht. “Ik ben absoluut geen wereldwonder hoor, maar ik help anderen graag. En ik krijg er veel voor terug. Van gezellige gesprekken tot aan bakken snert en fruit. Zowel het huis als ik kunnen nog wel even mee. Mijn tip? Gewoon goed en lief zijn voor elkaar. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.”